10 Ağustos 2009 Pazartesi

Bredipit Anjeliyajülya Mağarada

Bu çifti tanımayan varmı? Krema dö krema çift. Magazin yolcuları. Zamanımızı en iyi yansıtan ikonlar olarak diğer mağara devirlerinde anılacaklar. Varoldukları sürece yeni fotorafları çıkacak piyasaya.

Bu sabah bir haberlerini gördüm. En iyi seviştikleri mekanı üflemişler: Mağara.

Karanlık, nemli, gizemli, kasvetli, derin, bilinmezliklerle dolu. Arayışın son noktası. Bilinmeyen gözlerin sineması olan mağarada.

Ne kadar gündem yaratıcı değilmi? İnsanı düşünmeye odaklıyor. Oysa hepimiz, hepiniz yanınızdaki ile ( er veya hatun kişi ) bir gizem bulduğumuzda hemen ilahi komediye başlamazmıyız? Burası bizim yetki alanımız değilmi? İstediğimizi yaptığımız....

Partnerimizi yanımıza aldığımız her yer mağaradır aslında. Bredipit ile anjeli, bu açıklamayla içimizdeki bir noktayı aydınlatmışlar asıl olarak. Ama oturacaklar ya gündeme. Gelgelelim aynı zamanda mağaranın karanlığında bredi, anjeliy'e hamiline bir çek kesebilir. Bu durumda 8.numaralı çocuk mağara çocuğu olarak kök salacaktır. Bu durum çocuk pedagogların ilgi alanı. Ben magazini ile ilgileniyorum.

Çanakkale. 1997 yılı. Askeri birliğimizin yanındaki eski kale. İçi oyuk, dehliz ve odacıklarla dolu. Gece devriyesi ve nöbet çavuşuyum o gece. Yüksek askeri eğitimimin bir parçası olan karanlıkta gözlemleme teknikleri sayesinde bir çifti uzaktan gözlüyorum. Kalenin yamaçlarında tur atıyorlar. Amaçları bir boşluğunu bulup, kaleyi ve birbirlerini ele geçirmek. Gözden kayboluyorlar ama harekete geçmiyorum. Beş dakikam var. Alıyorum devriye torosunu. Ve yanıma bir iki boştaki asker, tüfekler G-3 piyade. Yakıyorum siren ve ışıkları, baskın anı, çiftimiz gözleri dönmüş, çanakkale destanı hallerinde ama daha profesör derecesine ulaşamaışlar, doçentler en fazla.

Askeri bölgeye izinsiz girdiniz, lütfen boşaltın diye duyurumu iletiyorum. Operasyon tadında.

Şimdi evlenmiş veya ayrılmış olabilirler, ben görevimi yaptım, huzurlu veya huzursuz olabilirim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder