Tavanaramda saklı bir hikayen var bende.
Hayal edişi bile neşelendirici.
Ben bilmeden senin müptelan,
Ümit saçan bir ışık gibi
Sızarak taşan rüyalarımdan.
İçine kemiren bir şey var diyorsun
Ama sen yarattın onu
Kendi malını bilmez mi insan
Hele ki senin gibi
Bir neşeli orman perisi.
Evet fahişe dünya, evet gelip geçici
Ama darlanmaya gelmeyecek kadar ufak
Güneş hepimiz için doğar ya,
Bir beyaz sayfaya yazacağız adımızı.
Kenar süsü yaşam sevincimiz olacak.
Şimdi sıra sende kenar mahalle güzeli,
Adın ister ayşe olsun ister nazlı
Üstünde güneş batmayan okyanuslar gibi ol
Kenarlarından tutmaya başla o dünyayı
Kenar süsün ya pet şişeler yada ben belki.
Şimdi hiçbişey bilmeyen bilgiçliğin ile (!)
Bana teselli vermek için yazmış dersin.
Ne de çok bilmişsin cahilliğin perisi
Sen ömrünü en güzelinden yaşa, benim safsalağım.
Ömrüne ömür biçmek sadece onun bildiği bişi.
