SANKİ

700 LERDE YAZMIŞIM, kurulmuşum üstüne, nargilesini tüttüren hergele.

DÜNYAYA NE BIRAKABİLİYORUZKİ BAŞKA BAŞKA?

Eflatun ne bırakmış, ya sokrat, ya fuzuli.

Dedim ya, 2 gramdır hissiyatımızın kariyerimizle çarpılmışı. Dünya üzerinde bizden kalan bulutun ağırlığı, siz çok ötesi çoksunuz ya, ama dünyada gelmiş geçmiş 120 milyar, insanımsılar dahil 350 milyar kişi, ve bir sürü bulut yumağı, evrenimizdeki atmosferde gezinen.

Şimdi, dünyanın geçmiş hülasa'sını çıkartmanın ne gereği var diyen olacak, geçmişin binyılı geleceğin 1 saniyesinden ufak diyen olacak, sen beni bundan sonra gör diye diyen olacak.

Bakın, düşündüğünüz 1 dakika dahi geçti, zırttadanak geçti, geçmişe ve geçmişimize yol almaya başladı.

Ve sanki biz daha bi bulut olduk, ve sanki dahada sildi bizi tarihin silgisi.

Pardon pardon

Sizi daksil veya beyaz şeritle silmiş olabilir, öyle ya, silgi de kimmiş sizi silecek,

kim o ya, kimin nesi?

LEFTER VE ÖTEKİLER

Bu böyle, ve böyle bir adam, bien vamos, kral, adam, İlklerin ve rekorların efendisi Lefter KÜÇÜKANDONYADİS, dün veda etme şerefiyle onurlanarak onu bulutlara uğurladım.

Onu seyredenlerin yaş ortalaması 65 üzeri, evet ama ben onu 12 - 13 yaşlarımda Kınalıda yaptığı emekli maçlarında seyrettim.

Yaşı 60 larda iken, yani benim ölmeyi düşündüğüm yaşlarda.

Efsane olmak için daha ne gerekir, onu bilemem.

Babamın mirasıdır bana lefter.

Tarihin en parlak rengidir lefter.

Futbol topuyla yattığımız rüyaların efendisidir lefter.

Mütevaziliğin heykelleşmesidir.

Bildiğiniz bütün topçular ve gelecek olan ne kadar topçu varsa, sadece lefterin kramponunu geçebilirler.

Ne mutluki Allah Lefteri Fenerbahçeye bağışlamış.

Tarih yatağında rahat uyu, çubuklu bize emanet...

işsizimmm

Başkalarına felaket bana saadet.

Ne kadar boş bonkör bir birbuçuk acılı yılı geride bıraktım bilemezsiniz. Aman bilmeyin, kendimi çamur batağında oksijensiz kalmış sığırcık gibi hissettiğim bir buçuk yıl.

Bir aile şirketi denilen yerde oldum. Kendimi inkar edercesine. Bulutları içime çekip üfleyemediğim 2010 2012 arasında oldu her şey.

Paylaşma prensibiyle bi şeyleri anlatmam lazım, ama acımayın haa, gülün sadece bana eşlik edin umarsızca.

Patlayan wc borusunu 40 liraya tamir etmek için 7 defa yazıştım, sonuç çıkmadı, cebimden tamir ettim.

Laptop çalındı.

Patronlar gelecek diye 12 kez dükkanı temizlettim, 12 kez gelmediler.

Plakasız arabayla çıktım yola, polisler arabayı bağladı, 10 gün ve 350 liram gitti bu götlüğe.

Daha 130 civarında acılı urfa porsiyon var ama dava konusu olmasın diye yazmamak lazım.

Mesaj adamıyım ya,

Yönetiminiz iyi olsun, maaşa bakmayın.

Amaçsızlığı sezdiğiniz anda, denize atlayıp uzaklaşın o adadan.

Kendi dünyalarında mutlu yaşayan insanlara müdahele etmeyin, aman ha, en azından mutluluğu böyle yakaladıklarına saygı duyun, başka bişey duymayın.

Ulan Amerika, gözünü seveyim senin anam....