Kendimi hüzün trenlerine kapılmış biletsiz yolculara benzetiyorum. Destinasyon olarak bulutlar gözüküyor. Yağmurlarıyla toprağa ineceğim.
Kendimi sonbahar rüzgarlarına binmiş cücelere benzetiyorum. Kime veya neye göre kısa olduğumu bilmiyorum. Sadece benden daha küçük canlılar varmıdır merakıyla.
Mustafa'yı asla dost olamayacağı kadınlarla aynı gemide görüyorum. Bu geminin kaptanı olmak nöbetlerindeyim. Ama bir sabah vakti taşa bağlanıp çok sevdiğim denizlerin derin mavisine bırakılacağımı bilerek...
