Bin diyelim mi?

2008 den beri blogum var benim. Öncesinde beynimin fışkırımı ile büyük bir izleyiciye ulaşarak reklamdan pasta alırım diye düşündüm hatta. Ama şükür ki şu an buna gülebiliyorum. Ve işte bin pare yazı yazdım kişisel tarihimle. Maksat, insanlarda az biraz bulabildığim niteliklerime nitelik katma ihtiyacımı kendi ruh yükselişlerim ile tatmin edebilmek oldu. Bir mustafa var mustafa içi. Şimdi ise mustafadan kalan yazılar ile mustafayı bir yerde yaşasın yaşatsın insanlar. belki yol bulur belki yoldan çıkarlar. Peki neden bu yükselişleri kendine yol yapmakta kullanmadım? Mesela güzel bir kadın ile sexişme mesela paralı bir abiye iş yapıcaz diye sermaye aktarımı yaptırma. Mesela hayal tacirliği ile kervanlar düzme? Yani menfaatsal sanatlar. Ama olmazdı. Ve olmadı. Tipin ve çerçeven bu ise yapamazsın diyenler de olacaktır arada. Ben onlara arada kalmışlar diyorum, ben onlara erken kalkmış sikler diyorum. Kendime de diyorum ki nice binlere musti. Kişisel zaferinde zirveler gülsün sana yegane aşkım musti.