Seni De...

Geçende kabire dostumu ziyarete gittim. Bu sefer yürüyerek. Her adımda bir ibret hesabı. İlk olarak Kemal Sunal dua istedi. O an bile onlarca filmi seyrediliyordu ama benimleydi rahmetli. Sonra bir de ne gõreyim. Çalıştığım sürece adeta damarımdan kan, kemiğinden ilik çekimini tek taksitte yapmış Halis Toprak ağanın taşı orada. Bir süre düşü düşü düşündüm. Ama sonra belkide trene binmek için benim onayıma ihtiyacı var diyerek -Seni de affettim Halis ağa dedim ve suremi okudum. Hatta Seni de...

ANILOJİK

2 haziran 71: Merhaba Dünya. 6 şubat 83: İlk ölüm Babaanne. 17 kasım 86: Sigorta ilk gün. 5 Eylül 77: İlkokul ve balon. 15 Eylül 78: Ablam evlenir. 10 mayıs 1998: Askerden terhis. 29 haziran 95: Anneme veda. 18 Ocak 98: Babam anneme kavuşur. 24 Temmuz 1994: Boğaziçinde son gün. 11 Şubat 2021: Profesyonel hayatın son günü ve emeklilik. 10 Haziran 2022: Coşkuna veda. 8 Ağustos 2021: Benim de bir arabam var. 1 Ocak 89: İlk halısaha maçım saat 12.00. 29 Ocak 1989: Fenerbahçe ile izmirde ilk deplasman. 4 mart 1987: 1 metre kar 15 gün tatil. 9 Ekim 1999. Hayatıma hoşgeldin Gülsüm. 5 Aralık 2001: Hayatımın manası Melisim bebeğime Merhaba. 1 Ekim 2014: Son işyerime başlangıç. 26 Haziran 2016: Üsküdar Valide Atikte ev almışlığım. Kasım 1987: Apandisitten ilk ameliyat. Şubat 2015: İlk yurtdışı kıbrıs. Nisan 2018: İtalyaya da uçmuşum bea. Ağustos 2007: Antalyaya ailece ilk tatil. Daha yüzlerce günüm var yeni hayatın ilk günü olan, hepsine sevgi hepsine gülücükler.