Şehirlerarası Otobüs Mola Tesis Uzmanlığı

Bazı örtülerimiz çocukluktan kalma. Hani o birkaç saatlik otobüs içi mahrumiyetinden bir anons ile kurtulduğumuz değerli anlar var ya, hayatımızın değerli yarım saati. Ben şimdi o uzmanlığıma kalem değdireyim, ne demişler; paylaşılan mutluluklar prensibi (P.M.P). Otobüs yolcusu daima bir gizemli şahsiyet kimliğine dönüşür, varlığıyla o tesisi onurlandıran biri olduğunu düşündüğü için. Veya o tesise katacağı ekonominin bir cansuyu olacağını hisseder. Kahraman şövalye, kutsal kumandan en azından örümcek adamızdır tesis girişinde. İlk ziyaret wc işidir. Parasız olması evladır. Paralı ise bir diğer tesise kadar beklemek adeta olmak olmamak kararına dönüşür. Her tesiste o yörenin özeli ürünler dizi dizidir. Bir inanışa göre bu ürünler satın alınarak akraba eş dosta götürülmelidir, bu inancın temelinde arıların polenleri her yere dağıtarak yaşamın devam etmesine katkı yapma içgüdüsü olduğu da söylenebilir. Tesiste bir canlanış ve enerji patlaması yaşanır, yani ilk 10 dakika bilemedim 15, bütün faaliyetlerin tamamlanışı demektir. Tesiste tadımlanan çay kahve kötü kalitenin d segmenti olsa bile bize eşsiz bir keyif sunar, zira bazen mekan yer içilir ya. Sizin tesis bütçeniz 100 birim ise, tesis sonunda 250 birime yükseliriz, bu da bir geneldir. Tesis ister şahışah olsun isterse salaş, mutlaka içgüdümüze bir şekilde hitap ettiği için, orası da bir kutsalın dalıdır bütün bahar çiçekleriyle. Hepimizin bir efsane tesis molası vardır, ya çişe zor yetiştiğimiz, ya açlıktan tamtamlarımızın çaldığı, ya tütüne koştuğumuz, yada tansiyonumuzın aşağı yukarı hareket ettiği. İşte bunlar da tesisin kutsiyetine hizmet eden bizden hatıralardır. İlk defa uğrayacak isek, tesis adeta bir keşif bucağı, hatta masal diyarına da dönüşebilir. Bizler aşk için çırpınan birer pervane iken, tesis yatakta uzanmış aşkımıza amade mis kokulu prenses oldukça, molalarımız hep şenola.