Tükenişin eşiğinde yeni bir mecraya ulaştım ve arkamda çaresiz kavimleri bıraktığımın farkında iken, onlar kızgın çöl kumuyla haşır, ben rüzgarla sevişmekle neşir.
Kayıp nesilleri düşündüğümdendir geleceğimin yüz be yüz kaybolacağı. Kaderimi değiştirme çabalarım, kaderden garabetle gelen rüzgarlardı beni savurtan, peh, kaderi değiştirmekmiş mi neymiş..
Darlana darlana yokuş çıkan eski kamyonların çileleriydi ömrümün özeti, özüm gümbürtülü, yüküm kendimdi ve çık çıkabilsendi. Nedamete bak .
Ömer SEYFETTİN dim, ruznameyi balkan savaşına günlük eden, Kafkaydım, arkadaş ne işe yarar bilmem ama, oydum, sonra kaptan Spak olmak istedim, rüzgarda savrulmayı seçtim. ( Spak yüzbaşıdır, boş adam değildir, yüzbaşının askere çiş içirtme yetkisi vardır, iran silahlı kuvvetlerinde. )
Sen nekadar savurtursan savurt küllerini, balkonum hep çisil kalacak, sen edebiyattan uzayyolları çiz, benim yolum hep yol olacak. Sen sahte evreninde babil kulende başasarma abonesi, aman senden yücesi çıkmasın annesi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder