Yunaytıd steytz yuf amrika. Mistır prezzdan. Niuyoou, weeşintın, eleyy, oohayyoo.
Ortaokul çağlarıma rastlar amerikan kültürünü emmekteyiz geyikleri. Bu durumda şu anda hepimiz sünger olduk, bu da bi başka açı.
Bazı sıradışı arkadaşlarımın amerikaya gittiğine de şahidim. Orda sıraarkası olduklarına da. Bunlar şimdi kültür kurbanı mı oldu, yada 2,5. dünya vatandaşımı? şaşalar kalırım haklarında. Sembollerde yaşayanlar sıkışır kalırya arada adada.
Aslında amerika dendimi bendeki çağrışımı hollwut starizasyonunun kırmızı halısı. Kremanın kremasında ararım izlerini, kardaki ayakkabı izlerini arar gibi.
Kadınların yüzlerinde inci gülümseme, acaba iydikleri ne?
Erkekler imajinasyonel evlilik sahnesi, birbirini öpüşler, o sonsuz gülümseme.
Basın ve medya pezoşları, sanki regan-gorbaçov silahsızlanma görüşmeleri. Eee magazin dünyası, kus kürküm kus.
Markalar, sırt dekolteleri, kilo almasını gizlemeye çalışan artis aktris, mutluluk pozları, adını sanını koyamayacağım görüntü efektleri.
Holvutun en büyük bütçeli filmi de zaten kırmızı halı filmi.
İstediğiniz starın hayranı olun, taze dışkısını yiyecek kadar, sinemalarına üçer dörder gidin, dividilerini kapışın, eyvallah. Reklam olarak reklam yapın, onada eyvallah.
Mesajım şu:
Gerçeği bilerek sevmenin asaletini yabana atmayın, körükörüne metin şentürk yerine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder