İnanmazsınız, bir bayram-bir pazar-bir tata nöbeti ve bir yağmur, benzeştirmek gerekirse, yerler otuz santim efil kar, sessiz sessiz yağanından, ağaçlar dallar beyaz, şehrin gece ışıkları ve sevdiklerinizle parkta kartopu oynamaya gitmişsiniz, öylesine bir kartpostal.
Bu bayram neleri mi düşündüm, merak eylediniz mi? Yani beni merak edecek kadar seven biri var mı? İşte onu düşündüm, beni seven var mı diye...
Beni bu bedene üflediği için Önce Allah, beni seviyor ki üfledi.
Sonra benimle var olanlar, yakın çevrem, sevip güvendiler ki hayatları benimle geçiyor.
Sonra benimle iyi anıları olanlar, onlara iyi vakitler geçirttim ki, beni hatırladıklarında bir çay demleyerek kendilerini seviyorlar.
Sonra yolda bulduğum kredi kartının sahibi, sanırım insanlık ölmedi diye tanımasada sevmiştir beni, neden kartını kullanmadığım ve bankaya geri verdiğim sebebinden.
Yaşayan bütün kedilerin yakın geçmişleri, onların ata-babalarına iyi davranıp süt verdiğim için, şu an dünyaya geldiler, varlıklarına sebeb, tanıyamayacaklarsada seviyorlardır beni.
İnanır mısınız, bu kadar yeter ama beni okuyorsunuz ya, beni seviyorsunuz, ama kendinizi benim kadar sevin yeter.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder