13 Ekim 2009 Salı

Sevişme aktivitesinin anaduygusu

Kimisi itiraz edebilir, -neden anafikir değil de anaduygu?

Bende böyle, fikir bazında sevişmeye karşıyım, duygu da yer almalı, zaten etrafımız fikirleri uyuştuğu için sevişenler ile dolu, ben bu sevişmeye dolgu sevişmeler diyorum, dolgunun ne olduğunuda siz biliyorsunuz.

Burada duygulu sevişmenin ne olduğunu siz değerli okuyana uygulamalı ( halden hale geçerek ) anlatamayacağıma göre, yansıtmalı olarak anlatmaya çalışayım.

İnsanın en birincil sebebi "varolmayı" sürdürmektir. Kendisi için varolma içgüdüsündeki insanın saklı sebebi ise varetmektir. Sevişmek ise aynen servet gibi-para gibi- bazen amaç bazen araç olarak nitelendirilir. Aynen maaliyet muhasebesi mantığındaki gibi, kendimiz varolursak karşı cinsi cezbedebiliriz, cezbetmenin derecelerinde yukarı tırmanırız, okur-çalışır-sosyalize olur velhasıl ekler de dururuz kendimize. Ne için: Belki tutunmak, belki başarmak belki beğenilmek ve belliki sevişmek için. Çekirgenin 3. zıplama tahtası sevişme yatağıdır.

Sevişme aslında karşılıklı beğenme özüdür, sunma ortak paydasında. Sunma bir misapirperverliktir, davetiyesi beden olan. Beden bir şiirdir, okutana ve yazana haz veren. Haz bir duygudur, varolmanın eşiğinde.

Varolma da varolmanın hedefi.

Birde her gördüğüne cinsel arzular duyanlara gelelim, bir tür mania eğilimidir, sahte varolma içgüdüsünün bedendeki titreşimidir. Kalındır. Kendi gibi insanların takıldığı yerlere giderek, basit paydalarıyla sevişenlere ise araç olarak sevişenler diyebiliriz. Geneldirler. Hızlı kaçarlar ama uçamazlar, su içerler ama yüzemezler, sevişirler ama sevemezler.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder