Üniversite hazırlık kursuydu. Adı Esra. Beykozluydu, yalıköylü. Çok hareketli, çok matrak, laz kızı, mavi derin gözleri vardı. Kutsallaştırdım. Hocalar ders anlatırdı, ben ise Esra'yı kendime. Uzun süre bakmaktan şaşı sultanı olmuştum. Kıza öylesine vurgundum ki, şu gördüğünüz edebiyatın atası ile Esra tanıştı ilk. Bir tek ortalı kareli method defterinin tamamını onun bendeki fantazilerine ayırdım. Üniversite sınavından önceki hafta, kurs dağılırken ona verdim. Bu tarihöncesi aşk romanının adı da çok havadardı: PLATONİKTEN..Telefonumu bıraktım.
Öyle bir fetiş duygum olduki Esra; etraftaki diğer kızlar aynen mısır patlağı gibi ışığımda patladılar. Haklıydı gariplerim: Aşık olabilen Adam bulmuşlardı...Aşk olan yerde kadın, kadınlar olan yerde rekabet, rekabet olan yerde hayatın özü vardır.
Esra sınavdan önceki gün aradı, sınav bitince görüşelim dedim havalı havalı. Kızın beni arama sebebi ilk sınavdan Türkiye 1. dilimine girmem olabilirmiydi, ne bileyim ben.
Onunla beykoz ormanında görüştük. Bir kavak ağacının dibine oturduk. Üzerimde mavi ipek ve masmavi kot pantol. Senin gözlerinin etkisindeyim mesajı ama alabilene.Öpmek için uzandı ama kilitlenmiştim. O bakışı ile ateşler içinde gece uyanışlarımdaki yüz aynı ifadeyi taşıyordu.
Başladım günlük mektuplarıma. Başladım ona 3-4 metrekarelik beyaz satıhlara kilim döşer gibi yazılar yazmaya. Hatasız yazıyordum, katlayıp bohçalayıp, sürprizlerle hediyelerle, jestin en saf halini veriyordum sevdama. Sonra birgün son derece çekinceli dediki, ben şu kişiyle çıkıyorum. TepkiMden sakınarak. Ben Mustafa MEHİR. Ben aşkı kontrol altına alabilen dökme demir "Çok sevindim" dedim.
3 yıllık bir savuran aşk, içiçe sıydırılmış hayatlar ve intihar hissi yaşanmışlığı.Sonunda topu topu on buluşma, onlarca mektup, en kabası 5 telefon görüşmesi. Öpücük yok, temas yok, elelelik yok....
Çok canım yandı ama abi, bir çocuğun kalbi ciğeri inancı yandı, nedensiz yandı.
Sadece karşınızda ben varım, bu da size bana yetsin.......
Sırada bilin bakalım kim var?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder