Karlı bir 1979 kışıydı, teneffüse çıkarttı bizi rahmetli nebile çelikkol. Yere yattım karların tadını çıkartmaya, başıma geldi, sağlığımı merak etti, belki yüreği pır pır attı. Kanserdi en ilerisinden ama inatla 1 yıl daha öğretmenliğimizi yaptı. Kocası geliyordu onu öğretmenlikten almak için, ama o bizi ışıtmaya devam etti. Mecburen bıraktı ve yine bir soğuk kış günü ölüm haberi geldi.
Minnetimi anlatamam, gözüm dolar yüreğim kıyılır, karşılıksız sevgiye inanırım zira, ve zira birgün ahrette boynuna sarılacağım, tek ödevim bu olsada....
