90 larda ORTAKÖY

Bir kısa zaman nostaljisinde buluştuk gene. Ortaköydeyim. Bir kedinin sümüğünü sildim, ortaköye kendi çapımda katkı. Ama doksanlarda doksana takılan gol gibiydi ortaköy. Yeni bir çağın habercisiydi. Her tiptür insan orada çaģlayanın suyu olmaktan huzurluydu. Her ne kadar karşımda üç kürt veledi kafamı diyarbakir türküleriyle sikse bile, hatırladığım anıları tespihleyeceğim. Orada bir ağaç vardı, sevgililerimiz bizi potansiyel hayallerle süslü beklerdi, ama daha çok kedi köpek yanaşırdı. Umduğumuz sevgi 4 ayaklılardan akardı. Karşıdan geçen teknelere el sallardık, bu pazar olmadı bidahaki pazara sallamaca. Kumpirciler kesemize hitap ederdi, yarı felsefeciydiler ama şimdikiler hesaba odaklı, tatsız kere tatsız. Üzüldüm sebepsiz. Ortaköy sevgiydi, sektör oldu. Veya ben yaşlandım huysuz oldum.