Sevmek denilen şey tehlikeli bir enerjidir. Enerjilerin ejderhasıdır. Dostluğu dosttur, ama gri rengi vardır sevmenin; Kıskançlık ve Siyah rengi vardır sevmenin; Nefret.
Özünde aynı madde olan bu üç duygunun birbirinin özü olduğunu, kaynağının insan yani kaba deyişiyle "odununun İnsan" dan imal bir ateş olduğunu bilirmiydik nice?
Mesela benimle Söylem Teyze arasında kısa sürede cereyan edenler çok iyi bir örnekti. Bütün uygulama benim, bütün kurgu benim, bütün produksiyon benim. Etkisiz eleman, taşbebek, ve deneme tüpü ise Söylem Teyze idi. Bu rolllerin paylaşımı.
Ben bir ışık yaptım ve karanlıklardaki Söylem için bir kılavuz ışığı oldum. Işığın kaynağına yakın ve uzak geldi söylem, çünkü kendisi mayın eşeğinin başka bir türü olan, doğal hayatı bulmaya yarayan bambi geyiğidir. Uzun boylu ve cenin ruhlu.
Sonra bu ışığın ateş olduğunu anlayınca, kandırıldığı hissiyle hareket etti, oysa ışığın kaynağı ya ateş yada ışıktır, ama gelde Söylem'E anlat.
Anlatacak halimiz yoktu, imla işaretleri ve muhtemel anlamalar üzerine ışığımızın rengine üfledi ve gri'ye dönmeden Siyaha döndü bu huzme.
Şimdi karşısında dans ediyor ruhlar,
Bilmem söylem ne zannediyor ama kendide dans edebilir bu çılgın diskotekte.
Ben Allahı sevmeyi seçtim. Seçenlerle beraberim. Birdaha birini seversem ( sevdiklerim hariç ) Allahın adıyla sevmeyi seçtim. Çoktan seçmeliyi seçtim....
