Atasözleri ve deyimlerin yaşayan öznesi olmaktan gururluyum. Sizin yaşadığınız hayat, Söylem teyzenin yaşadığı hamburgerize hayat, Nüzeyyenin ( he.çe ) sürdüğü yapboz hayat, ve de benim yaşam türüm, bir mozaik pastanın katmanlarından başka birşey değil. Veya motorun parçaları. İlk hareketi veren hareketin ateşini sisteme yükleyen ve geçişi sağlayan, toplumu bu sistemle yörüngeye sokan ve düzeni sağlayan atmosferik tüketkenleriz bayağı bayağı bildiğiniz. Hepimiz.
Konu yine dağıldı, şu karpuz meselesini kadehlere dolduralım, ben doldurayım, söylem tatsın ve onaylasın, -kendisi üst tabaka- nüzeyyen tüketsin ve devirdaimi sağlasın: Bu atasözünün tek bir anlamı var.
Başkasının üstüne basarak veya önüne geçerek yükselirsin, hatta önünegeçilmez olana kadar önegeçersin, zamanla devletin, zamanla yetimin, zamanla milletin tarlalarına gözdikersin. Artık çin ordusu gibi zıplatınca deprem yapacak kadar güçlü olduğuna inanır ve yediğin karpuzun çekirdeğini başkasının tarlasına serperek, o tarlayıda ileride sahiplenecek bir arsız planı devreye sokarsın. Alışmışsındır artık, günlerin getirdiğini, kendi yarattığın sanacak kadar asileşirsin.
Seni yukarılara taşıyan dalga sudan ibarettir oysa, Kanatlarının altına aldığın rüzgar, sadece havadır oysa, kalbini çalıştıran nefes biraz gazdır oysa, ama boşverirsin. Birgün ardına bıraktığın karpuz çekirdeğini toplamaya gidersin o meşhur açgözlülüğün ve hırsınla ve gerçekle karşılaşırsın, soğuk gerçekle, tuzlu gerçekle.
BİRGÜN BAŞKASININ TARLASINA GÖZDİKTİĞİN GİBİ, BUGÜNDE BİR BAŞKASI SENİN TARLANA GÖZDİKMİŞ VE HIYAR EKMİŞ, O HIYARLAR KÖK TUTMUŞ, SÜRGÜN VERMİŞ, VE SIRA SANA GELMİŞ, GÖTÜNE GİRECEK KADAR İRİLEŞMİŞ...
Sorusu olan?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder