Ne desem hayal değil

Niyet okuyuculuk yani duygusal zekamın bir fonksiyonu olan kişisel özelliğimi asla çıkar amaçlı kullanmadım. Daha çok iyi niyetimin yansımasını karşı kişilerden bekleme yoluna gittim. Allahtan korkmak ta beni ben yapar zira. İnsanların şu anki çıkar stratejisi ve kural ahlak nizam tanımamalarını da dünyanın kötüye giden bir ahvali olarak düşünüyorum. Zira her insanın içinde iyilik ve kötülük reaktörleri olması yaratılışın bir gerçeğidir. Kapalı ortamlarda insanların neler neler söylediği ve düşündüğü ile ilgili yüzlerce hafıza kaydım var. Gizli arşivimde tümü elbette. İşte benim temel konsantrasyonum bu gizli gerçeği algılama çabasıdır. Devletler kurumlar teşkilatlar ve daha bir sürü benzer odağın tam da odağında yatanı görebilme eğilimidir bendeki. Bu sebepten dolayı herkes bir tarafa vizyon ve misyon diye süslü laflar serpiştirir. Gerçeği gizleyen elbiselerdir bu süslü hitaplar. Hayatta bu yönümü strateji geliştirmeye de kullandığım oldu. Tabi ki çıkarımlarım da size ters gelse dahi bir süzüş bir değerlendirim deneyimi ile mana bulmaktadır. Bu yüzden doğru bir insanım diyebiliyorum. Unutmadan bu 35 sene önce de böyleydi, Bana bu deneyim zenginliğini elbette kötülük denilen kavram tecrübe ettirerek kazandırdı. Yoksa herkesin iyi olduğu bir dünyada duygusal zekaya ne gerek olabilir ki?