KADER TRENLERİ

Zamanında tren isimlerinin büyük bir haysiyeti heybeti vardı. Şark ekspresi mesela orient ekspres hicaz treni múnih hattı mısır demiryolu gibi. Yolcu artı umut hasret sevgi gelecek ve hatta Atatürkü taşırlardı. En basiti banliyo treni bile bizi sirkeciye haydarpaşaya evimize maça köye taşırdı. İzzeti nefs sahibi varlíklardı trenler. Bir de içindeki yolcular adeta ikincil akrabalarımızdı sobada demlenen çay gibi. Ve istasyon şefi ve kondüqtore ve bize iyi yolculuk dileyen gişeci. Şimdi elinde excel tablosu dolar çevirici adamlar eline neşteri aldı ve cost post hesapları yaparak trenleri değiştirdiler. Fayda maliyet bütçe analizleri ile. Bu durumda bizde vapur metrobus zaman alternatifleri ile trene bakar olduk. Trene bakanlar gibi. Tren artık bize bişeyler satmaya çalışan roman vatandaş oldu gözūmüzde. Yer altından giden elektronik vagonlar ile kavga edemedi trenler. Peki ya meslek olarak tren görevine soyunanlar? Onlar da filistin acısı çekmek zorunda kaldı. Tren en sonunda tutanın elinde kaldı. Ama zaman denilen trenin ezemeyeceği tek şeyin trenler olduğu bir gerçek. Zira trenin doğuşu insanlığın en yoğun emeği ile yoğrulmuş bir süreci temsil eder. Gen ilarak çelik dnaya sahiptir. Yíllar asla eskitmeyecek bu emeğin aslanını. Yolun açík olsun aslanım.