Ne kaldı günahların tahsiline, ne kaldı kavuran ateşe, ne kaldı istikbale?
Hayatımızın tek manası Ramazan, arınma, değişim, kutsalma manileriyle geliyor.
İçim bir hür, günahlara dolu bavulu bastırıp basırıp kendimce ağzını dikişliyorum, artık kilitler patlarsa bilmem.
Dileğim, şahdetimin atmosfere karışsın, bir buluta değsin, bulut ağırlaşsın, yağmura zaten yetmez ama en azından sis olsun, bir kaç tene değsin.
Bendeki esinti 2 kişinin hafızasına değerse, bir ten abdest alsa aralarından, bir iftarın uhdesine erse,
Mustafanın bavuluna bir el atsa....
Allah kabul etsin sevgili müslüman kardeşlerim, Allah dostunuz olsun....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder