Erdoğanın elinde kalan son kağıt

Ve modern padişah artık yalnız adam. Yıllardır kendini yalnızlaştırarak bu noktaya geldi. Artık erdoğan kibiri diye milli bir markamız var. Sonunu izlemesine bile engel bir kavanozda yaşıyor. O etrafındakiler var ya, hepsi bir günah profesörü. Hatta erdoğanı şu anki kamuflajlı yalnızlığının mutlak yalnızlığa dönüştüğünde ona tecrit uygulayacak hayırsız birer ruh kendileri. Erdoğanın elindeki son kağıt nedir diye sorarsanız, erdoğanın artık gülmesi ve boyunduruğunu parçalayarak eski sosyal demokrat kimliğine dönme ihtimali. Bu kağıt ıslanmadan ortaya çıkar ise, çok daha hazin bir tablodan sıyrılması mümkün. Eski bir dostu olarak, ki ne hazinem ne itibarım olmamasına rağmen bu kozu da receb abiye sunuyorum. Eskinin hatırına..

Saraçhane Mecburiyeti

Saraçhaneye gelmeyen vatanını sevmeyendir. Net. Varsa bir başka çözüm yolu gören bir zahmet ilan etsin.

Varsa yoksa bir tek Allah Var.

Ne ana kalıyor ne baba. Ne yer kabuğunu delecek aşklar ne uzaydan görülen dostluklar. Ne sağlığın devamı ne de başarının keyfi. Hepsi bir sıcak rüyadan ibaret dünyalıklar. Haa ismin de cismin ile birlikte buğday danesi gibi bir köşede unutulup kalıyor. İşte bu yıpratıcı yokoluşta bile sadece Allah oluyor sende kalan. Tende kalan. Bende kalan.

Beni bilen var mı?

Bir köşe yazarı adeta, ama kimsenin bilmediği bir köşede bin küsur yazar dururum. 2008 başlangıç demek 17 sene olmuş. Benim zeka dibim derin olduğu için çok basitleştirerek yazıyorum. Başlıbaşına bir iletişim sorunu aslında ama burda pazara bir kaç meyve koyacak kadar da gayret emeği yok değil. Pekiyi çok derin yazarsam ne olur, belki ben bile okurken azap duyarım, çünkü gözler gördüğü kadarını, kulaklar işiteceği kadarı ister. Açılarım bu sebeple belli bir açıda kalıyor. Allah'a sözüm de böyle zaten.

Atatürk ve İsim babalığı

Bilirsiniz soyadı devrimini. Ve bu devrim sonrası birçok muhteremin soyadını Atatürk bizzat koymuştur. En bariz örneği ise kalecilik yapan Nedim beye Kaleci soyadını vermesi olarak aklımda kalmış. Bu konuda bir tiyatral yazı asmam gerekiyorsa panoya asarım tabiki. Paşam soyadı lütfetmeniz sebebiyle hariciyeci Lütfi bey teşrif buyurdular. Çocuk senin soyadın Dışkale. Aynı sebeple Tiyatrocu Nesime hanım: Rolkesen. Tayyareci Necmi bey: Pervane Mimar Aydın bey: Betoner Tüccar Hasan Kemal: Bolkâr Terzi Hüsnü Cemil: Dikişmeci Katip Hüseyin Hüsnü: Kalemgil Bankacı Mürvet hanım: Desteci Çiftçi Aldülvahap bey: Ekerdiker Sinemacı Turhan bey: Çekçek Lokantacı Bekir bey: Bolkepçe Kabzımal Hidayet bey: Turfanda İşveren Kazım efendi: Sermayecigil Telgrafçı Hikmet Bey: Bakırtel Öğretmen Sami bey: İlimsaçar Hamal Mahmut Kaldıranlı Böyle bir yazı...

Chpli mustafa

Ben hayat boyu chp karşıtı bir açıda yer aldım, ama şartlar itibariyle artık bir chp üyesi oldum. Chp benim gözümde buyurucu üstenci ve statükocu bir zihniyettir. Halktan kopuk bir slogancı parti idi. Ama gelgelelim, şu mağdurlar başa geldi geleli, hayattaki bütün dereleri kendi tarlalarına çevirdiler. Birer bencil yaban domuzu oldular. Kendilerinden başkasını insan bile kabul etmez birer arsıza dönüştüler. Cehennem ehli olmayı başardılar. Ve artık mustafanın duaları chp ile birlikte. Birlikte çok güzeliz chp. Tayyip emekli olunca çiçekler daha renkli açacak.

Adsız Aşıklar Senfonizasyonu

Geçen yıl ramazan ayında gitmiştim bu net filiz dizisine. Halit abi oynuyor başrol. İftarı sette yapmıştık. Bi ara kuşüzümü görünüyorum. Dizi eğlenceli ve derin komedi cinsi bişey. Aslında aşk ve cinsel hayatı epey derinden ameliyat ediyor alttan alttan. Herkes birbirini sikiyor ama duygusal karmaşalar da serpilmiş börek altı gibi. Halit 2 defa sevişti, sekreter ile dublör yazar sevişirken camdan düşüp öldü, rıza ile hasta kadın sevişti, yetkin dikiciler gözönünde sevişti, bir hasta da arada arabada sevişti, tam başroller sevişecekti ki sezon orada bitti. Ben de gözlerime gusl apdesti çektirip yattım uyudum. Seyret eğlen abi, benden tavsiye