KAŞARLI VİCDAN AZABI

Annem rahmetli çok ağlayan bir insandı, bana da geçmiş. Duyarlılık ve derinlik işaretidir ağlamak. Pınar kurumamıştır, vicdanın sesidir ağlamak. Dünya ilerledikçe gerilere giden bir yuvarlak mekanizma. İnsani değerler yani bizi biz yapan herşey azalmakta. Kuruyan denizler gibi su azaldıķça dipteki atıklar açığa çıkıyor. Belki hazineler de var arasında, belki... Haliyle vicdanın gözyaşları bu denizi doldurmaya yetmiyor, ama ben de çabalayan çağlayanlardanım. İşte bu sebeple bende de bazı erimeler, yokolamalar, bozulmalar başlıyor, tammmamen kaçınılmaz. Bu sebeple vicdanımın muslukları da kurudukça dükkana yeni vicdani kriterler koyarak ölümüme makyajlar yapıyorum. Mesela kaşarlı mesela kavurmalı mesela kuşbaşılı.