Zaman beni de alır

Gün sabaha kavuşur, gece yalnızlığa. Bir kendini var sayıyorsan ne ala. Bulutla yağmur gibi yakınız sonsuzluğa. Oysa bir dağ olmak isterdim karanlığa. Bilsen benim de içim; ışıksız bir mağara. Bir kader gibi derin karanlık sulara, Dalıverdik beraber düşünmeden. İşte şimdi diplerde hasretiz aydınlığa. Bu sendeki de neyin aşkı? diye soranlara, Verecek cevabım yok, cevaplarım olsada. Birgün beni de alır zaman kayboluşlara, Şimdi cevabı verebilirsin tek başına....