Dünyaya hiç kalıcı bakmadım. Ama hayatım akılda kalıcıydı.
Sahi ile sahici arasında mekik dokudum. Sahici olmaya çalıştım. Kriterim beğenilmekti.
Uçucu olmaytan ne vardıki zaman denen silicide?
Günahlarımı elbise yaptım içine masum bedenimi barındırarak.
Şimdi bir uçağa bindim ve doğal sınırlarıma uçmaktayım.
Sahil göründü.
Ölümün kara denizinde. Bir ezan okunuşunda, elbisemden soyunacağım. Denize dalacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder