28 Mayıs 2011 Cumartesi

Kedilerim vardı

Karakterime renk vermişler midir bilmem ama, benim ilk arkadaşlarım kediler oldu.
Hayvanlar ve hayvan yaradılışlı insanlarla çok iyi anlaşırım bu yüzden, dostlarım alınmasın.
Aslında kimse'nin ruhu hayvanlığa karışmamıştır da, bu benim insanlığa bi eleştirim.

Şu halkla ilişkilerli işimde o kadar çok karakteri test ettim ki, insanların hayvanlaşması için saniyelerin bile uzun olduğunu gördüm. Bu yüzden insanatı: AKPLİ CHP Lİ, MHP Lİ yada hangi fraksiyona dahilse dahl olsun, belli bir ayrımla bakmadım. Hani ilkokuldaki kesirler vardır ya, 2/5 7/9 yada tam tersi 18/4 burada üstteki değere değil, payda dediğimiz alttaki asıl karaktere hitap ettim. İnsani ilişkilerdeki başarımın temeli budur.

İlkokulda, ortaokulda, lisede, yüniversitede, askerde, bu gerçek değişmedi. Aslında benim bu özelliğim bir uzmanlık alanı, yada bilim dalı kabul edilebilir. Bu yüzden sizlere bazı insan karakterleri ile neden çok iyi arkadaş olabildiğimin örneklerini vereceğim.

İlkokulda sınıfın kabadayısı olan Bayram kuzu,

Ortaokulda, melankolik ve cüneyt arkın delisi Yusuf çetiner

Lisede tam bir süt çocuğu olan Hakan,

Üniversite hazırlıkta, tam bir rahim ikizim olan Esra,

Üniversite tam bir fenomen olan en altların ve en üstlerin bileşiği söylem teyze,

Yılların ağzına sıçan arkadaşlığımızla, kendi ceviz kabuğunun kralı Cenk,

Mahalleden apartman ve marka adamı İlker,

Mahalleden cinsi sapık İnanç,

Mahalleden ahret ve dünyanın resmi Latif,

Akrabam ve ruh ikizim, bir o kadar negatifim Mehmet,

İş dünyamdan ilk akıl hocam orgeneral emeklisi salih bey,

Toprak seramikten kılı kırbin yaran Celal

Askerden yüzlerce isim var ama hatırlanılması zor yılların yüzleri,

Ulan düşünmekten ve saymaktan beynim ağrıdı, ama ne uyumlu şahsiyetmişim meğer.


ŞİMDİ YILLARA BAKIYORUM, MAZİMDE DERİN SAYGI, İSTER GÜNIŞIĞI OLSUN İSTER AYIŞIĞI, NE KADAR ÇOK DOSTUM OLMUŞ, BİR ÖMRE DEĞER....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder