Kendi kendini yiyen hayvan hangisidir desem, ironi yaparsınız bana ve "insan" dersiniz.
Bu cuma boş vaktim çok ama hoş değil, çeşitli merhalelere merhem süreceğiz birlikte.
Öncelik l,e, basit zekadan ve türevi olan konuşmalardan uzaklaşır hale geldim. Bilgelik, kalite, bütünlük ve felsefe arar hale geçtim. ( Buradan beni kötü niyetli olduğumla itham eden, yani onunla bedensel düşünceler beslediğimden dem vuran zeka dahil. ) Katlanamıyorum böyle hormonalliği düşüncesinin üzerine geçmişlere. Sırt dönüyorum sırt dönülme ihtimali olsada.
Sonra özne olarak daima insanı düşlüyorum, insansız uzay uçuşlarında ısrar edenlerin elektronik zekasına madeni yağ sürerek.
İnsanların duyarlı görünmek için sarfettiği çabaya hayretimden elektrik çarpmışı oynuyorum; -Ne bu abi diyerek, kendilerine dokunulduğunda kıpkırmızı kesilen hasetleri süzdüğümde.
Ulan Mustafa, sen bu dünyaya azsın bu kadar çokun yanında demek farz oluyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder