Tarihin dokusunu açma vakti...
Asker olduğum Çanakkale'de savaşmak!
Ateşin ruhları yakmadığına şahit,
Bebek süt içer gibi kanın tadına bakmak.....
Bir ezan çınlarken, kalkış sireni gibi,
Bir tarih uğuldar kopmamış kulağımda,
Verdiğim sözleri geri alıp,
Kalanları hasretle selamlamak.
Kuşların uçtuğu sevinç yüreğimde,
Bulutların varlığına selam durarak,
Yerdeki karmaşa'nın anlamsızlığında,
Şehit arkadaşın elinden tutmak...
Bayrağa selamı esirgemeden,
Yemyeşil çalıyı unutamadan,
Ardındaki toprağa göz kırparak,
Huzura şehit olarak varmak.
Sormak: Ne için geldiniz bu toprağa?
İzin alarak gelseydiniz; bak o zaman,
Yüreğimizden sevgiler, mermi yerine.
Eksilmeyen sıcaklığı bağrınızdan.
Ardımdan koşsanız da, uçamadan,
Olduki uçtunuz, tutamayacaksınız,
Siz bu toprağın bağrında, belki de;
Şehitliğe şahitliği unutamayacaksınız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder