Varsa yoksa bir tek Allah Var.

Ne ana kalıyor ne baba. Ne yer kabuğunu delecek aşklar ne uzaydan görülen dostluklar. Ne sağlığın devamı ne de başarının keyfi. Hepsi bir sıcak rüyadan ibaret dünyalıklar. Haa ismin de cismin ile birlikte buğday danesi gibi bir köşede unutulup kalıyor. İşte bu yıpratıcı yokoluşta bile sadece Allah oluyor sende kalan. Tende kalan. Bende kalan.

Beni bilen var mı?

Bir köşe yazarı adeta, ama kimsenin bilmediği bir köşede bin küsur yazar dururum. 2008 başlangıç demek 17 sene olmuş. Benim zeka dibim derin olduğu için çok basitleştirerek yazıyorum. Başlıbaşına bir iletişim sorunu aslında ama burda pazara bir kaç meyve koyacak kadar da gayret emeği yok değil. Pekiyi çok derin yazarsam ne olur, belki ben bile okurken azap duyarım, çünkü gözler gördüğü kadarını, kulaklar işiteceği kadarı ister. Açılarım bu sebeple belli bir açıda kalıyor. Allah'a sözüm de böyle zaten.