Atatürk ve İsim babalığı

Bilirsiniz soyadı devrimini. Ve bu devrim sonrası birçok muhteremin soyadını Atatürk bizzat koymuştur. En bariz örneği ise kalecilik yapan Nedim beye Kaleci soyadını vermesi olarak aklımda kalmış. Bu konuda bir tiyatral yazı asmam gerekiyorsa panoya asarım tabiki. Paşam soyadı lütfetmeniz sebebiyle hariciyeci Lütfi bey teşrif buyurdular. Çocuk senin soyadın Dışkale. Aynı sebeple Tiyatrocu Nesime hanım: Rolkesen. Tayyareci Necmi bey: Pervane Mimar Aydın bey: Betoner Tüccar Hasan Kemal: Bolkâr Terzi Hüsnü Cemil: Dikişmeci Katip Hüseyin Hüsnü: Kalemgil Bankacı Mürvet hanım: Desteci Çiftçi Aldülvahap bey: Ekerdiker Sinemacı Turhan bey: Çekçek Lokantacı Bekir bey: Bolkepçe Kabzımal Hidayet bey: Turfanda İşveren Kazım efendi: Sermayecigil Telgrafçı Hikmet Bey: Bakırtel Öğretmen Sami bey: İlimsaçar Hamal Mahmut Kaldıranlı Böyle bir yazı...

Adsız Aşıklar Senfonizasyonu

Geçen yıl ramazan ayında gitmiştim bu net filiz dizisine. Halit abi oynuyor başrol. İftarı sette yapmıştık. Bi ara kuşüzümü görünüyorum. Dizi eğlenceli ve derin komedi cinsi bişey. Aslında aşk ve cinsel hayatı epey derinden ameliyat ediyor alttan alttan. Herkes birbirini sikiyor ama duygusal karmaşalar da serpilmiş börek altı gibi. Halit 2 defa sevişti, sekreter ile dublör yazar sevişirken camdan düşüp öldü, rıza ile hasta kadın sevişti, yetkin dikiciler gözönünde sevişti, bir hasta da arada arabada sevişti, tam başroller sevişecekti ki sezon orada bitti. Ben de gözlerime gusl apdesti çektirip yattım uyudum. Seyret eğlen abi, benden tavsiye

Turabi klibi Pazarlama Analizi

Peki ne yapacaktı turabi, los angalas yangınında evi yanmışken, zararda iken? Bu gibi yumru şahsiyetlerin düzeltme davranışı anında elinin altındaki tuşa abanmaktır. Turabi de milleti tartıştırıp izlenme kazancı elde edebileceği bir atak yaptı. Seksporno içerikli bir şarkı dağladı gönüllere. Anında haber, anında tartışma anında yasaklama ve yasak merakı. Demek acun abisi havale yapmadı geçmişin hatırına da olsa. Neticede siktir git turabi anafikri yankılandı dağlardan. Çükünle mutluluklar o dağların ardında...

Boğaziçi Ünivvverste turudan dan dan

1990 doksan dört. Şimdi 25. 31 sene geçmiş boğaziçi mezunluğundan. Bi geleyim dedim. Ama cenksiz hakansız muratsız yurdagülsüz esrasız ismail siz şenolsuz fatmasız söngülsüz serkansız aylinsiz. Ha bir de sensiz. Ortaya bir palmiyeli kavşak yapmışlar. Sol tarafta yemekçiler kahveciler emlakçılar. Sağ tarafta polis devriye bekliyor, 10 onbeş kişi, devlete maliyet ayda 1 milyon. Kapıdan girebiliyordum eskiden şimdi kapı yasak anılar tutsak. Bence boğaziçi tutsak. Dakka başı maçlara da bakıyorum, Göztepe ve Ajax tan galibiyet bekleyerek, tamamı üç beş kuruşluk beklentiler. Yarın kart ödemelerim var. İbne hayat gezdirmeye izin vermedi anıları. Hay skim ya

Vakit Ne?

Her ölüm erken ölümdür sözünü kabul ederiz ama ölüm bu sözü asla kabul etmez. Dünyadaki dönmedolaplarımızın boşuna döndüğünü anladığımız andır ölüm gerçeği. Arkada ne bıraktım, orada beni ne bekliyor, arkamdan ne diyecekler, bensiz ne yapacaklar boşluklarını kendimizce doldura bilirsek belki hayat daha manalı hâle gelebilir. Hâle mi dedim? Hâle sen güzel bir kızdın okul zamanı, pembe beyazdın. Geceleri ayazdın, gündüzleri bahar. Ne yazılar yazmıştım senin için boşluğa....Bakın ben de ölümü düşünmek istemiyorum sizler gibi.